Dla jednych to wymarzony moment, dla innych chwile kojarzące się głównie z samotnością i nudą. Niezależnie od punktu wyjścia, warto nauczyć się oswajać czas spędzany tylko ze sobą, wykorzystując go na rozwój czy bliższe poznanie się z własnym „ja”.
Za towarzystwo dzisiaj dziękujemy
Towarzystwo stało się pewnego rodzaju wyznacznikiem wartości drugiego człowieka. Już od najmłodszych lat szkolnych te dzieci, które otoczone są wianuszkiem znajomych, postrzegane są jako milsze, fajniejsze i bardziej cool. Ilość wirtualnych towarzyszy w social mediach przekłada się już nie tylko na poziom żądzy wiedzy o najmniejszych szczegółach z życia prywatnego, ale też status materialny, bo na ilości followersów można przecież świetnie zarobić. Tego rodzaju prawidłowości sprawiają, że zaczynamy mylić bycie samemu z byciem samotnym, a brak kompana, czy tego życiowego, czy po prostu na wyjście do kina, utożsamiamy z osobistą porażką. I determinuje to nasze zachowania. Pozbawieni towarzystwa innych, rzadziej przykładamy uwagę do tego, jak się ubieramy, łatwiej odrzucamy też dbanie o siebie i zamiast przygotowywać smaczne i zdrowe potrawy, jemy byle co. Co ciekawe, bardzo często doświadczamy poczucia winy, kiedy uda nam się wyrwać z grafiku chwilę tylko dla siebie, bo przecież w tym czasie moglibyśmy zrobić coś przydatnego dla innych. Zdaniem ekspertów – psychologów pozbawianie się czasu tylko dla siebie to odbieranie sobie o wiele więcej niż tylko chwili na oddech.
Nawet kwadrans w pojedynkę może przynieść nam dużo korzyści:
– Poprawia koncentrację,
– Wycisza,
– Pozwala zwrócić się ku własnym emocjom,
– Wzmaga produktywność,
– Daje mózgowi chwilę na reset,
– Pobudza kreatywność,
– Wzmaga ogólne poczucie szczęścia i dobrostanu.
Jak podkreśla Thuy-vy Nguyen, naukowiec z wydziału psychologii Uniwersytetu Durham, punktem wyjścia do czerpania pozytywów z czasu spędzanego tylko ze sobą jest kultywowanie umiejętności patrzenia na niego jak na coś, co świadomie wybieramy, a nie do czego jesteśmy zmuszeni, bo nikt nie chce naszego towarzystwa. Jak nauczyć się tego krok po kroku? Oto nasze rady:
Znajdź czas na swój czas ze sobą
Wbrew pozorom nie jest to rada tylko dla tych zabieganych. Osoby żyjące w pojedynkę często postrzegają czas spędzamy solo jako coś wynikającego z braku zainteresowania nimi, a to wpływa na zmniejszenie poczucia własnej wartości i atrakcyjności. Jak temu przeciwdziałać? Ty decyduj! Odzyskanie kontroli nad tym, jak i kiedy świadomie poświęcasz czas tylko sobie to element codziennego selfcare. Stawiając siebie chociaż przez chwilę na pierwszym miejscu pokazujesz, ile dla siebie znaczysz, jak istotne są Twoje potrzeby i dajesz sobie przestrzeń do skupienia się nad własnymi emocjami. Żeby mieć pewność, że nic nie pokrzyżuje Twoich planów, planuj z wyprzedzeniem. Dzięki temu będziesz mieć czas na a) przygotowanie bliskich na moment, że będziesz przez chwilę poza zasięgiem b) oswojenie myślenia o czasie własnym jako czymś pozytywnym i pożądanym. Wpisz na sztywno w grafik chociaż 15 minut świadomego czasu w pojedynkę i odliczaj z przyjemnością.
Zastanów się nad tym, co daje Ci szczęście
Czasem trudno jest zacząć piorytetyzować siebie i swoje potrzeby, jeśli nie do końca wiadomo, czym one właściwie są. Jeśli mielibyśmy uogólnić, Twoje przyjemności pewnie oscylowałyby wokół podstawowych przestrzeni takich jak odpoczynek fizyczny, jedzenie i relaks psychiczny. Odnalezienie się w szczegółach to jednak indywidualna kwestia każdego z nas. Aby ułatwić rozwikłanie zagadki dotyczącej tego, co Tobie daje szczęście, specjaliści z Harvard Business Review sugerują odpowiedzieć sobie na poniższe pytania:
1. Ile godzin snu potrzebujesz, żeby czuć się w pełni sił przez cały dzień?
2. Jaki rodzaj aktywności fizycznej sprawia, że czujesz się w szczytowej formie?
3. Które pokarmy dają Ci satysfakcję, radość smaku i energię fizyczną?
4. Którzy ludzie sprawiają, że zaczynasz czuć się ze sobą źle?
5. Co może sprawić, że zaczniesz spędzać więcej czasu na powietrzu?
6. Co pomaga Ci w skupieniu się na swoich emocjach i sferze duchowej?
Znalezienie odpowiedzi na to, co samodzielnie możesz robić, aby dawać sobie szczęście każdego dnia, na pewno będzie dużym motywatorem do tego, aby podejść do zagadnienia „znajdź czas na swój czas” z jeszcze większym zaangażowaniem.
Zrób listę rzeczy, na które nigdy nie masz czasu
Nauka gry na pianinie? Medytacja za zamkniętymi drzwiami? A może krótki spacer w ciągu dnia? Jak pokazują statystyki, w 95% przypadków odpowiedź na pytanie „jak się masz?” oscyluje wokół tematu zajętości. Jesteśmy zbyt zaganiani, żeby realizować swoje cele, pasje i marzenia, a mimo tego regularnie dokładamy do swojego grafiku rzeczy, które mamy zrobić dla innych. Robimy tak z lęku przed negatywną oceną, odrzuceniem, samotnością. Zapominamy jednak, że odkładając swoje potrzeby na bok też odrzucamy – samych siebie. Przestań odkładać na bok to, do czego skrycie wzdychasz przed snem i wykorzystaj czas dla siebie na realizację marzeń. Zrób listę rzeczy, na które nigdy nie masz czasu, a których bardzo chcesz i rozplanuj w grafiku czas na nie. Nawet jeśli na Twojej liście znajdzie się tylko jedna pozycja, to i tak będzie świetny punkt startowy do tego, aby ciszyć się na perspektywę czasu solo.
Odrzuć poczucie winy
Mimo że poczucie winy i wstyd to nie tylko ludzkie, ale też niezbędne do prowadzenia zdrowego życia społecznego emocje, mogą okazać się one skuteczną blokadą przed decydowaniem się na spędzanie czasu w pojedynkę. Jak mogę pozwolić sobie na wyłączenie telefonu na 15 minut, skoro mama może w każdej chwili potrzebować porozmawiać? Jak mogę pójść na spacer bez towarzystwa, skoro dzieci mogłyby w tym czasie wybiegać się na placu zabaw? Jak mogę powiedzieć, że chcę wyjechać na weekend solo, skoro jestem w związku? Poczucie winy jest bardzo często punktem wyjścia dla szukania argumentów, dla których czas dla samego siebie wcale nie jest dobrym pomysłem. Wymyślamy je wbrew naszym realnym potrzebom, pogłębiając frustrację i tęsknotę za chwilą prywatności. Żeby odrzucić poczucie winy i oswoić myślenie o czasie tylko dla siebie, spróbuj odpowiedzieć na poniższe pytania:
1. Dlaczego dbanie o siebie wywołuje we mnie poczucie winy?
2. Dlaczego nie ufam lub boję się reakcji ludzi na tyle, że nie chcę im powiedzieć o mojej potrzebie pobycia w samotności?
3. Czy gdyby mój najlepszy przyjaciel powiedział mi, że potrzebuje czasu dla siebie, trudno byłoby mi to zaakceptować i wpłynęłoby to negatywnie na moją opinię o nim?
Taka zmiana perspektywy może pomóc Ci w uzmysłowieniu sobie, że potrzeba czasu tylko dla siebie jest w pełni naturalna i nie oznacza ani negacji relacji z bliskimi, ani braku empatii, ani bycia złym człowiekiem/ przyjacielem/ partnerem/ rodzicem.
Sprawdź emocjonalny status „po”
Niezależnie od tego, czy oswajasz czas w pojedynkę małymi krokami, przełamując bariery i lęk przed samotnością, czy rzucasz się na niego z wytęsknieniem, poświęć chwilę na zrobienie małej rewizji tego, jak czujesz się znajdując przestrzeń tylko dla siebie. Jakie emocje i myśli dominują w Twojej głowie? Czy to satysfakcja, rozprężenie i poczucie spełnienia? A może pustka, smutek lub wyrzuty sumienia? Pamiętaj, że masz prawo do wszystkich emocji, a świadome wsłuchanie się w nie może pozwolić Ci na namierzenie obszarów w Twoim życiu, którym przyda się więcej uważności, troski, a może nawet przepracowania przy pomocy specjalisty.
Jeśli brakuje Ci pomysłu na to, jak możesz wykorzystać czas dla siebie, po prostu pójdź na spacer. Ażeby zamienić go w bardziej wyjątkową aktywność, wypróbuj naszych 5 porad na to, jak możesz wypełnić spacer pozytywnymi bodźcami. Znajdziesz je TUTAJ.
Monika Dąbrowska
Odkąd pamiętam moje życie było związane z pracą nad ciałem – najpierw pływałam, potem grałam w siatkówkę, równolegle zakochałam się w nartach, a wreszcie trafiłam na jogę i przy niej pozostanę już na zawsze. To był mój pierwszy przemyślany krok w holistycznej pracy nad sobą. Po nim nastąpiły kolejne, odżywianie, świadoma pielęgnacja, praca nad emocjami, własnymi barierami i wiele innych. Gdzieś pośrodku tej drogi zrodził się pomysł na portal Twig.pl, który ma być inspiracją dla innych (i dla mnie) do wprowadzania dobrych praktyk w codzienności. Rozpoczynając ten projekt zostawiłam za sobą dotychczasowe życie zawodowe związane z marketingiem i reklamą i pracą w takich branżach jak moda i uroda. Na co dzień nie mogę żyć bez książki, filmu i teatru. Na mojej ścieżce edukacji pojawiła się nawet szkoła aktorska, pierwsza życiowa lekcja otwartości. Kolejne odebrałam podróżując. Coraz więcej miejsca w moim życiu zajmuje natura. Latem uciekam z Warszawy (w której mieszkam) nad Narew, gdzie trochę zdradzam jogę pływając na wakeboardzie albo po prostu gapiąc się w słońce.
