Każdy z nas wie czym jest uczucie głodu, najpierw delikatne burczenie w brzuchu, potem mocniejsze, aż do uczucia osłabienia i chęci zjedzenia pierwszej lepszej rzeczy, którą uda nam się dorwać. Ale głód fizjologiczny nie jest jedynym powodem, dla którego jemy. Zapewne zdarzyło Ci się zjeść deser, choć nie miałaś/eś już na niego miejsca. Albo sięgnąć po kostkę czekolady, choć w sumie 20 minut wcześniej jadłaś/eś obiad. Zatem skąd masz wiedzieć czy to co odczuwasz to “prawdziwy głód” czy tylko emocje?
Czym jest głód?
Głód definiujemy jako stan organizmu związany z niedoborem lub brakiem pożywienia, jako uczucie, które jest spowodowane tym właśnie brakiem. Odczuwanie głodu to stan fizjologiczny, jest to też sygnał jaki wysyła nam nasze ciało. “Halo, dawno nic nie jadłaś/eś. Żołądek jest pusty i gotowy na przyjęcie jedzenia.” Zdecydowanie nie powinnaś/eś ignorować uczucia głodu, jest tak samo istotne jak poczucie sytości. Organizm daje nam znaki, które należy respektować. Możemy tutaj wyróżnić głód jakościowy i ilościowy. Pierwszy wynika z dostarczenia nieodpowiednio zbilansowanego posiłku i niedoboru potrzebnych składników, drugi zaś z niedostarczenia odpowiedniej ilości kilokalorii.
Objawami głodu fizjologicznego są: burczenie w brzuchu, uczucie osłabienia, drażliwość, bóle głowy czy problemy z koncentracją.
Dlaczego zajadam emocje? Czyli skąd mam wiedzieć czy problem dotyczy mnie?
Pierwszym krokiem do poradzenia sobie z problemem jest zdanie sobie sprawy z jego istnienia. Przydatne w określeniu czy masz problem z jedzeniem pod wpływem emocji mogą okazać się następujące pytania:
– Jak radzę sobie z mniej przyjemnymi emocjami?
– Jakie są moje sposoby na odstresowanie?
– Czy sięgam po jedzenie kiedy czuje się zła/smutna/znudzona?
– Czy jem przekąski kiedy nie czuje głodu i kontynuuje jedzenie mimo poczucia sytości?
– W jakich sytuacjach najczęściej sięgam po przekąski?
Te pytania nakierują cię i pozwolą na przyjrzenie się sobie, emocjom jakie towarzyszą ci podczas jedzenia. Zwrócą również twoją uwagę na to, dlaczego i kiedy sięgasz po przekąski. Jeśli nie znasz jeszcze odpowiedzi na powyższe pytania, to zapisz je sobie, a następnie staraj się zwracać uwagę na sytuację, w których podjadasz i szukaj odpowiedzi.
Inne pomocnicze pytania na ten temat znajdziesz TU.
Emocje, a głód. Jakim uczuciom najczęściej towarzyszy głód emocjonalny
Nie ma złych emocji, wszystkie są nam potrzebne. Jednak nie ze wszystkimi potrafimy sobie radzić tak samo dobrze, nie wszystkie są dla nas przyjemne i komfortowe. Głód emocjonalny i jedzenie pod wpływem emocji najczęściej towarzyszy takim uczuciom jak:
-Smutek: pewnie kojarzysz sceny z komedii romantycznych, w których bohaterka po zerwaniu zajada się opakowaniem lodów. Cóż nie są one tam bez powodu. Smutek jest jedną z tych emocji, która powoduje, że sięgamy po łatwe i szybkie sposoby, aby sobie z nim poradzić np. słodka przekąska. O tym, dlaczego smutek to barometr naszego wnętrza, więcej piszemy TU.
–Stres: u jednych pod wpływem stresujących sytuacji żołądek się ściska, mają mdłości i zero ochoty na choćby kęs jedzenia. Inni reagują na stres sięgając po wysokokaloryczne, łatwo dostępne przekąski.
Co nie oznacza, że jedzenie pod wpływem emocji, które są przyjemne (radość, podekscytowanie) się nie zdarza!
Czy zajadanie emocji działa?
Tak. Na chwilę. Jedzenie jest bardzo łatwo dostępnym źródłem ulgi, pocieszenia. Jest też szybkim sposobem. Jednak działa równie krótko. Nieprzepracowane emocje wracają. Zajadanie emocji to błędne koło, a nie rozwiązanie problemu.
Głód fizjologiczny vs głód emocjonalny. Jak je rozróżnić?
Jedzenie pod wpływem emocji nie musi być czymś złym. Każdy z nas celebruje urodziny, awans czy pozytywne zdarzenia wyjściem do restauracji, kawałkiem tortu. W gorszy dzień mamy ochotę usiąść przed telewizorem z naszym “comfort food”. Problem zaczyna się w momencie, kiedy jedzenie jest głównym sposobem na regulację emocji. Obserwuj siebie, zwracaj uwagę na swój nastrój i wyciągaj wnioski.
Dominika Węgrzyn
Jestem dietetykiem, który interesuje się zdrowiem i dbaniem o swój dobrostan zarówno zawodowo jak i prywatnie. Wyznaje zasadę, że aby mieć siłę, energię na codzienne wyzwania trzeba podejść do swojego organizmu holistycznie. Interesuje się psychologią, tym jak nasz mózg wpływa na resztę ciała. Staram się łączyć te dwie dziedziny poprzez zgłębianie treści psychodietetycznych. Uwielbiam podróże, dzięki nim odkrywam nowe smaki, dowiaduję się nowych rzeczy o sobie. Uspokaja mnie gotowanie i jogowanie. Lubię rozwijać się poprzez czytanie książek, słuchanie podcastów czy oglądanie filmów. Kocham dowiadywać się nowych rzeczy, a odkąd mogę uczyć się dla siebie, sprawia mi to dużo więcej frajdy.
