Czy zastanawialiście się kiedykolwiek nad siłą astrologii albo czym właściwie jest? A może z pobłażaniem patrzycie na horoskopy w kolorowych czasopismach (przy okazji je czytając)? Spojrzenie na człowieka pod względem astrologicznym wymaga kilku godzin głębokiej analizy, gdzie każdy element ma znaczenie. Na szczęście nie trzeba być ekspertem w tej dziedzinie, żeby móc z niej korzystać na podstawowym poziomie. Przyjrzyjmy się zatem od czego zacząć, aby stać się swoim własnym astrologiem.
Astrologia to starożytny system wiedzy o człowieku
Astrologia to nauka o cykliczności, badająca wpływ ciał niebieskich (energii subtelnych) na życie na Ziemi. Wszystko we Wszechświecie składa się z zespolonych ze sobą małych cząsteczek energii. To połączenie tego, co dzieje się na niebie z tym, co dzieje się w naszej osobowości. Astrologia to dziedzina, która ma długą tradycję. Wiele cywilizacji na całym świecie zwracało uwagę na korelację pomiędzy ciałami niebieskimi, a życiem człowieka i tym, co się dzieje na naszej planecie. Astrologia zachodnia wywodzi się ze starożytnej Mezopotamii, gdzie 2000 lat p.n.e. Babilończycy byli już w posiadaniu wiedzy i obliczeń astronomicznych, które współczesna nauka osiągnęła zaledwie parę dziesiątek lat temu. To właśnie oni podzielili niebo na 12 znaków zodiaku i nadali im znane do dziś nazwy. Po odkryciu Kopernika w XVI wieku, że Słońce stanowi centrum Układu Słonecznego, astrologia została sprowadzona na margines nauki. Co istotne, jej celem nie jest to, że wszystko kręci się wokół Ziemi, ale badanie wpływu planet na Ziemię, która znajduje się w centrum. W XIX wieku Carl Gustaw Jung przywrócił astrologię do łask, uważał ją za cenne narzędzie do zrozumienia człowieka. Jak sam mówił: „Kiedy przychodzi do mnie pacjent i nie wiem, co z nim zrobić, to sprawdzam jego horoskop i wtedy mam go jak na dłoni”.
Indywidualny kosmogram
Horoskop, który znajdujemy w gazecie jest jedynie odwzorowaniem pozycji Słońca, gdzie nie ma Ciebie jako jednostki indywidualnej. Nic dziwnego, że gdy czytasz krótki opis o Twoim znaku stwierdzasz, że nie ma on nic wspólnego z Tobą. Astrologia opiera się bowiem na analizie kosmogramu, czyli mapie nieba w momencie, kiedy się narodziliśmy, która jest wykreślona w kole. Jest on indywidualny dla każdego z nas, nie ma dwóch takich samych wykresów, tak jak nie ma dwóch takich samych osobowości. To swoiste energetyczne DNA, w którym jest zawarty kierunek tego, co przyszliśmy rozwijać. W kosmogramie znajdują się wszystkie planety, ułożone w różnych znakach zodiaku, w różnych domach. Dopiero na podstawie tego w jakim znaku jest dana planeta (znając jej specyfikę) można wyczytać to kim jesteśmy, co jest dla nas ważne. Aby sprawdzić swój kosmogram, wystarczy, że podasz czas i miejsce urodzenia na przykład na www.astro.com.
Słońce – najpotężniejsze ciało niebieskie
Określa jeden z 12 podstawowych typów osobowości – znaków zodiaku. Słońce to nasza świadomość, mówi w jaki sposób postrzegamy rzeczywistość, jak mierzymy się ze światem zewnętrznym. Warto jednak wiedzieć, że każdy z nas jest „składanką” wielu znaków. To astrologia gazetowa wymyśliła, że da się ludzi podzielić na 12 typów. Miejsce, w którym Słońce znajdowało się w momencie naszych narodzin powinno być tylko punktem wyjścia. Aby pełniej zrozumieć siebie, należy patrzeć na cały obraz nieba – kosmogram. Nasz znak zodiaku jest istotny, ale nie określa nas w pełni.
Księżyc – wrażliwość
Astrologia zajmuje się także znakiem zodiaku wyznaczonym przez Księżyc. Określa on naszą emocjonalność i świat wewnętrzny. Aby sprawdzić, w jakim znaku znajdował się w momencie naszych narodzin – wystarczy spojrzeć na kosmogram. Księżyc działa na nas czy tego chcemy, czy nie. Wpływa szczególnie na kobiety, których cykl menstruacyjny powinien podróżować w zgodzie z fazami Księżyca. O energii Księżyca pisaliśmy TU.
Ascendent – klucz do interpretacji położenia planet
To znak, który wschodzi za wschodnim horyzontem w określonym momencie i miejscu Twoich narodzin. Mówi o esencji Twojej osobowości, tłumaczy, jak komunikujesz się z innymi. Definiuje charakter, podejmowanie decyzji, wpływa też na pierwsze wrażenie i odbiór przez innych. Wielu astrologów uważa ascendent za najważniejszą część kosmogramu.
Astrologia jako pseudonauka
Astrologia obecnie jest uznawana za pseudonaukę, jednak niegdyś była przedmiotem wykładanym na uniwersyteckich katedrach Europy, co odróżnia ją od innych praktyk wróżbiarskich – tarota, run, numerologii. Astrologia bazuje na astronomii, traktując ją jako fundament do wyjaśniania wpływów zdarzeń w Kosmosie. To, co odróżnia obie dziedziny od siebie to to, że astrologiczne przypuszczenia nie są poparte żadnymi dowodami. Astrologia wykorzystuje astronomię o krok dalej – poszukuje głębszego znaczenia zjawisk na niebie.
Znajomość astrologii, a zwłaszcza własnego kosmogramu sprawia, że człowiek może się rozwijać w ukierunkowany sposób. Odkrycie symboliki planet na własnym wykresie pozwala głębiej spojrzeć na to, jak myślimy i żyjemy. Astrologia pozwala nam stać się wiecznymi studentami, którzy uczą się kierowania swoją energią i rozpoznawania darów, jakie dostaliśmy od Wszechświata.