Śpiewam w zespole Sexy Suicide muzykę w klimacie 80’s, w serialu kryminalnym gram psycholożkę o pseudonimie Wilk, a prywatnie jestem żoną i świeżo upieczoną mamą Franka. Od kilku lat działam w mediach, prowadziłam program StudioKafe i Specjalista Radzi dla Wirtualnej Polski oraz pisałam artykuły dla serwisu Onet.pl i miesięcznika CKM. Tematyka, którą się zajmuję to psychologia i seks. Od kiedy rozpoczęłam własną terapię, zaczęłam interesować się też rozwojem osobistym. Odkryłam, że wszystko jest w głowie i to od nas zależy jak będzie wyglądać nasze życie i relacje z bliskimi i że zmieniać się możemy nieustannie. Zawsze uważałam też, że seks to jeden z najważniejszych obszarów naszego życia i że jesteśmy seksualnymi istotami od urodzenia aż po śmierć, a główny problem społeczeństwa to brak wglądu w głąb tej istoty i strach przed rozmawianiem o swoich potrzebach. Dlatego też rozpoczęłam studia seksuologiczne, aby zgłębić wiedzę i pomóc ludziom otworzyć się na ten aspekt życia. Mimo, że kocham być na scenie, a wcielanie się w różne bohaterki jest bardzo fascynujące, ku memu zdziwieniu odkryłam, że macierzyństwo może być jeszcze bardziej. Tu nie ma próby dźwięku, dubla czy dokrętki. Masz jedną szansę i koniec, dlatego do tej roli warto się przygotować najlepiej.
Karolina Pawlak i Patrycja Krogulska
Znamy się od blisko 20 lat, każda z nas ma swój odrębny zawodowy świat, a łączy nas – cała reszta. Ponieważ nasze zawody (tłumaczka i prawniczka) nie pozostawiają nam zbyt dużo miejsca na życiową fantazję od zawsze starałyśmy się tworzyć dla siebie wspólną przestrzeń dla kreatywnego rozwoju – od wspólnych planów filmowych przez projekty sztuki użytkowej i sesje zdjęciowe po wydarzenia wspierające kobiecą solidarność i girl power. Odkąd zapragnęłyśmy mieć dzieci, w prawie każdej ciąży byłyśmy w tym samy czasie i – po licznych perturbacjach – udało nam się zostać mamami czterech silnych, mądrych i pięknych dziewczyn. Staramy się wychować je na szczęśliwych ludzi, jednocześnie nie tracąc przy tym z oczu własnych przyjemności. Czasem wychodzi nam to świetnie, częściej ktoś musi iść na kompromis i zazwyczaj nie są to dzieci… Wówczas zawsze udajemy, że tak właśnie miało być.
