Nieodpowiedni styl życia może sprawić, że nie tylko nasza mina stanie się kwaśna. Jak zatem funkcjonować, żeby codziennie działania nie sprawiły, że zakwasimy organizm? I czy zakwaszenie organizmu jest naprawdę niebezpieczne, czy po prostu tylko bardzo źle brzmi? Przeprowadziliśmy małe śledztwo i dziś dzielimy się z Wami tym, co odkryliśmy.
Zakwaszenie organizmu
Wewnętrzny balans kojarzy się przede wszystkim z tym, czego doświadczamy w sferze emocji. To właśnie w jego poszukiwaniu wchodzimy na matę, próbujemy nowych technik oddechowych czy staramy się zmniejszać ilość stresorów w najbliższym otoczeniu. Jednak porządek w emocjach nie wystarczy, aby cieszyć się równowagą. Trzeba skupić się również na aspekcie fizycznym. Ludzkie ciało funkcjonuje najlepiej w stanie homeostazy (więcej piszemy o niej TU), czyli wewnętrznej równowagi osiąganej dzięki prawidłowemu poziomowi najważniejszych parametrów życiowych: ciśnienia krwi, temperatury ciała, pH krwi, stężenia związków chemicznych w płynach ustrojowych oraz jej odpowiedniej objętości czy ciśnienia tlenu we krwi. Zakwaszenie organizmu może nas z tego idealnego stanu błyskawicznie wytrącić. Dochodzi do niego wtedy, kiedy zachwiana zostaje równowaga kwasowo-zasadowa. Dzieje się tak wówczas, gdy dostarczamy sobie zbyt wielu produktów o odczynie kwasowym. Zaliczamy do nich przede wszystkim:
– Produkty mięsne,
– Nabiał oraz jajka,
– Słodycze,
– Płatki śniadaniowe, których głównymi składnikami są cukier i biała mąka pszenna,
– Słodzone napoje gazowane oraz energetyki,
– Alkohol,
– Kawa,
– Czarna herbata,
– Smażone potrawy,
– Ketchup, sztuczne sosy i musztarda,
– Papierosy,
– Obniżony nastrój i rozdrażnienie.
Ludzkie ciało każdego dnia produkuje odpady kwasowe, do których zaliczamy cholesterol, kwas moczowy oraz octowy. Jeśli dołożymy do tego nieprawidłową dietę, bogatą w wyżej wymienione produkty, brak ruchu, regularne przyjmowane leków i wysoki poziom stresu, zaserwujemy mu ilość odpadów tak dużą, że nerki przestaną sobie radzić z ich neutralizowaniem. Jeśli stan ten jest krótkotrwały, nie jest bardzo niebezpieczny dla zdrowia, ponieważ organizm potrafi sobie z nim radzić dzięki mechanizmom regulacyjnym. Przewlekłe zakwaszenie organizmu może jednak prowadzić do wielu poważnych schorzeń, dlatego tak ważne jest, aby monitorować jego symptomy, takie jak:
– Przemęczenie,
– Brak koncentracji,
– Problemy ze snem,
– Wypadanie włosów i łamliwość paznokci,
– Pogorszenie stanu cery,
– Zgaga,
– Wzdęcia,
– Obniżenie odporności.
Warto też zwrócić uwagę na nawracające obrzęki. Zatrzymywanie wody w zakwaszonym organizmie jest sposobem, w jaki ciało próbuje radzić sobie z nadmierną ilością kwasów i kumuluje płyny, aby je rozcieńczyć.
Jak odzyskać równowagę, czyli dieta odkwaszająca
Jeśli podstawowe wyniki krwi pozostają w normie, a Ty nadal czujesz, że któreś z powyższych objawów nie chcą ustąpić, możesz w prosty sposób zdiagnozować poziom zakwaszenia organizmu. Najprostszą metodą jest badanie pH moczu przez kilka dni pod rząd przy pomocy papierka lakmusowego. Papierki wskaźnikowe wraz z instrukcją odczytu możesz kupić w aptece. Jeśli wolisz oddać się w ręce specjalistów, możesz wykonać badanie ogólne moczu w laboratorium. Wynik świadczący o zakwaszeniu to nie wyrok ostatecznej utraty zdrowia, ale nie wolno go bagatelizować, ponieważ chroniczne zakwaszenie organizmu może prowadzić do wielu poważnych chorób. Dlatego warto jak najszybciej wprowadzić zmiany w stylu życia, a najważniejsza z nich powinna być dieta odkwaszająca (alkalizująca). Aby przywrócić równowagę kwasowo- zasadową, należy jeść jak najwięcej produktów alkalizujących, takich jak:
Kasze: kasza jaglana, kasza gryczana
Warzywa: brukiew, rzodkiewka, buraki, kalafior, kapusta, brokuł, czosnek, szpinak, jarmuż, sałata maślana, brukselka, marchew, rzepa
Owoce: cytryna, pomarańcze, grejpfruty, kiwi, banany, truskawki, borówki, brzoskwinie
Płyny: woda, napary ziołowe wspomagające oczyszczenie
Warto dodać, że dieta odkwaszająca nie powinna być dietą restrykcyjną pod względem kaloryczności lub różnorodności produktów. Wyeliminowane produkty należy po prostu zastąpić pełnowartościowymi posiłkami, bogatymi w składniki odżywcze, które poza działaniem alkalizującym wpływają pozytywnie na ogólny stan zdrowia.
ALKALIZUJĄCA SAŁATKA ROZGRZEWAJĄCA
Składniki:
– 100 gram kaszy jaglanej
– 50 gram szpinaku
– 1 marchewka
– Pół małego kalafiora
– Oliwa do pieczenia
– 1 łyżeczka cynamonu
– 1 łyżeczka kuminu
– Pół łyżeczki ostrej papryki
– Szczypta pieprzu cayenne
– Sok z 1 cytryny
– Sól
– Pieprz
Kaszę płuczemy i gotujemy według wskazań na opakowaniu. Marchew myjemy, obieramy ze skórki i kroimy w kostkę. Kalafior myjemy i odcinamy różyczki od twardej łodygi. Warzywa dokładnie mieszamy z oliwą, cynamonem, kuminem i papryką. Pieczemy przez ok. 30 minut w 180 stopniach. Kaszę po ugotowaniu mieszamy z sokiem z cytryny i umytym szpinakiem, dodajemy sól i pieprz do smaku. Przekładamy do miseczek, na wierz kładziemy upieczone warzywa. Smacznego!
Zakwaszenie organizmu i dieta odkwaszająca w oczach sceptyków
Sceptyków diety alkalizującej nie brakuje. Twierdzą, że jej największą zaletą jest po prostu fakt, że bazuje ona na dużej ilości świeżej, nieprzetworzonej żywności i to właśnie wpływa na poprawę zdrowia. A co z bardziej szczegółowym działaniem odkwaszania? Okazuje się, ze ludzki organizm jest stworzony tak, aby dzięki prawidłowej pracy nerek i płuc samodzielnie regulować poziom zakwaszenia ciała. Co więcej, nie ma jednoznacznego uzasadnienia medycznego na stan zakwaszenia organizmu – istnieje jednostka chorobowa zwana kwasicą, wynikająca m.in. z zaburzeń pracy nerek czy powikłań cukrzycowych. Badania pokazują, że wysokie pH organizmu nie wpływa na przyswajalność białka, a co za tym idzie stan naszych kości – a zmniejszanie ryzyka osteoporozy (więcej piszemy o niej TU) to jedna z kluczowych korzyści przypisywanych diecie alkalizującej. Nie ma też badań jednoznacznie wskazujących, że dieta alkalizująca ma wpływ na zmniejszenie ryzyka zachorowań na raka lub rozwój tej choroby.
Monika Dąbrowska
Odkąd pamiętam moje życie było związane z pracą nad ciałem – najpierw pływałam, potem grałam w siatkówkę, równolegle zakochałam się w nartach, a wreszcie trafiłam na jogę i przy niej pozostanę już na zawsze. To był mój pierwszy przemyślany krok w holistycznej pracy nad sobą. Po nim nastąpiły kolejne, odżywianie, świadoma pielęgnacja, praca nad emocjami, własnymi barierami i wiele innych. Gdzieś pośrodku tej drogi zrodził się pomysł na portal Twig.pl, który ma być inspiracją dla innych (i dla mnie) do wprowadzania dobrych praktyk w codzienności. Rozpoczynając ten projekt zostawiłam za sobą dotychczasowe życie zawodowe związane z marketingiem i reklamą i pracą w takich branżach jak moda i uroda. Na co dzień nie mogę żyć bez książki, filmu i teatru. Na mojej ścieżce edukacji pojawiła się nawet szkoła aktorska, pierwsza życiowa lekcja otwartości. Kolejne odebrałam podróżując. Coraz więcej miejsca w moim życiu zajmuje natura. Latem uciekam z Warszawy (w której mieszkam) nad Narew, gdzie trochę zdradzam jogę pływając na wakeboardzie albo po prostu gapiąc się w słońce.
