Jednym rozbawianie tłumów przychodzi tak naturalnie jak oddychanie, inni, niezależnie od tego jak bardzo by się nie napocili przy staraniach, zawsze spalą żart albo wywołają w słuchających nieśmieszne skrępowanie. Skąd się bierze poczucie humoru i ile z niego dostajemy w genach?
Po co nam poczucie humoru?
Poczucie humoru jest bardzo pożądaną cechą – tak bardzo, że dosłownie wpływa na nasze pożądanie. Zdaniem psychologów poczucie humoru to jedna z kluczowych cech wpływających na nasze postrzeganie innych jako seksualnie atrakcyjnych. Co więcej, poczucie humoru może bardzo łatwo skompensować to, czego w drugiej osobie jako potencjalnemu partnerowi czy partnerce mogłoby brakować. Bo co z tego, jeśli kolor włosów czy oczu nie ten, skoro nikt inny nie potrafi nas tak skutecznie rozbawić i sprawić, że będziemy czuć się lekko i szczęśliwie? Poczucie humoru jest też często łączone z inteligencja i kreatywnością, czyli kolejnymi bardzo pożądanymi cechami, których szukamy u innych. Cecha ta to zdolność do rozumienia, oceniania i tworzenia sytuacji lub treści humorystycznych. Jest to aspekt psychologiczny, który pozwala ludziom na odbieranie świata w sposób zabawny i kreatywny i dzielenia się tą energią z innymi. Poczucie humoru różni się między ludźmi, a to, co jest śmieszne dla jednej osoby, może nie być takie samo dla innej. Niezależnie od tego, co nas bawi, poczucie humoru jest nam po prostu potrzebne. Do czego? Istnieje co najmniej kilka powodów:
– Poczucie humoru pomaga radzić sobie z życiowymi przeciwnościami i w mniejszym stopniu uginać się pod ciężarem porażek,
– Poczucie humoru ułatwia manewrowanie w sytuacjach towarzyskich i jest magnesem na nowe znajomości,
– Poczucie humoru jest swoistym ćwiczeniem dla mózgu, ponieważ jest związane z elastycznością myślową, zdolnością do spojrzenia na sytuacje z różnych perspektyw i znajdowania w nich elementów zabawnych,
– Poczucie humoru pomaga rozwijać horyzonty, ponieważ wymaga zrozumienia kontekstu społecznego, kulturowego i lingwistycznego,
– Poczucie humoru przyczynia się do redukcji stresu, zarówno własnego jak i osób w najbliższym otoczeniu,
– Poczucie humoru pozwala dostrzegać niuanse relacji społecznych i obejmuje rozpoznawanie absurdu, paradoksu czy sprzeczności,
– Poczucie humoru pomaga przełamywać bariery między ludźmi i może być narzędziem usprawniającym komunikację.
Skąd się bierze poczucie humoru?
Dorosły śmieje się średnio 17 razy na dzień, a dzieci w przedziale 4-6 lat mogą reagować śmiechem aż do 300 razy dziennie! Być może tak znacząca różnica w dawaniu dowodów rozbawienia wynika z tego, że wraz z wiekim stajemy się coraz mniej spontaniczni, przez co możemy hamować wybuchy śmiechu, bo nie chcemy być postrzegani dziecinnie. A co z bazą i tym, skąd poczucie humoru w ogóle się bierze? Poczucie humoru ma złożone podłoże, które wynika zarówno z czynników genetycznych, jak i środowiskowych. Oto kilka kluczowych aspektów, które wpływają na jego kształtowanie się:
Genetyka: Badania sugerują, że istnieje pewne dziedziczenie skłonności do poczucia humoru. Niektóre osoby mogą mieć je bardziej rozwinięte ze względu na genetyczne uwarunkowania.
Środowisko wczesnodziecięce: Wpływ środowiska domowego i rodzinnej atmosfery jest znaczący w kształtowaniu się poczucia humoru. Rodzice, którzy sami cenią tę cechę, mogą przekazywać ją dzieciom, dla których inicjowanie zabawnych sytuacji i niehamowanie śmiechu od najmłodszych lat jest czymś naturalnym, a więc przychodzi łatwo.
Doświadczenia życiowe: Doświadczenia życiowe, zarówno pozytywne, jak i negatywne, mogą wpływać na kształtowanie się poczucia humoru. Osoby, które potrafią znaleźć humor nawet w trudnych sytuacjach, mogą lepiej radzić sobie ze stresem.
Edukacja i kultura: Wpływ edukacji i kultury, w której dorasta jednostka, również jest ważny. Pewne formy humoru mogą być specyficzne dla danej kultury, a osoba kształtuje swoje poczucie humoru, absorbując elementy z otoczenia kulturowego.
Społeczne oddziaływania: Poczucie humoru jest często rozwijane poprzez interakcje społeczne. Śmiech i radość związane z poczuciem humoru są często zakaźne, a obserwowanie reakcji innych ludzi na żarty czy sytuacje humorystyczne może wpływać na kształtowanie się własnego poczucia humoru.
Zdolności poznawcze: Zdolności poznawcze, takie jak elastyczność myślowa, umiejętność rozpoznawania sprzeczności czy zdolność dostrzegania absurdów, również wpływają na rozwój poczucia humoru.
Poczucie humoru – jak nad nim pracować?
Mimo że znaczna cześć naszego poczucia humoru kształtuje się na wczesnych etapach życia, a później jego elementy możemy zasysać z otoczenia nieświadomie, każdy z nas może w dowolnej chwili zacząć pracować nad rozwojem tej cechy. W jaki sposób? Oto kilka wskazówek:
– Śmiech jest zaraźliwy, postaraj się więc zostawiać na niego w swoim życiu jak najwięcej miejsca: oglądaj komedie, czytaj zabawne książki i oswajaj tę naturalną i tak bardzo cenną reakcję emocjonalną,
– Otaczaj się ludźmi, którzy Cię bawią, dzięki temu, nawet jeśli jeszcze nie umiesz inicjować żartów, być może zaczniesz wchodzić w zabawne interakcje językowe i będziesz mieć przestrzeń do trenowania swojego poczucia humoru,
– Przepracowuj negatywne myśli; bardzo trudno jest podchodzić do życia optymistycznie i z uśmiechem, kiedy z automatu widzisz wszystko w ciemnych barwach,
– Nie zrażaj się, kiedy na początku Twoje żarty nie będą rozkładać na łopatki wszystkich dookoła, pamiętaj, że trening czyni mistrza,
– Kieruj się zasadą „nic na siłę”: nie każda sytuacja musi być obrócona w żart i nie każda osoba musi stać się fanem Twojego poczucia humoru,
– Bierz pod uwagę wrażliwość innych i nie ryzykuj żartów, które mogą być obraźliwe.
A co zrobić, kiedy ze śmiechem nie jest nam po drodze? Pamiętaj, że smutek to też barometr Twojego wnętrza. O tym, dlaczego warto się w niego wsłuchać, więcej piszemy TU.
Monika Dąbrowska
Odkąd pamiętam moje życie było związane z pracą nad ciałem – najpierw pływałam, potem grałam w siatkówkę, równolegle zakochałam się w nartach, a wreszcie trafiłam na jogę i przy niej pozostanę już na zawsze. To był mój pierwszy przemyślany krok w holistycznej pracy nad sobą. Po nim nastąpiły kolejne, odżywianie, świadoma pielęgnacja, praca nad emocjami, własnymi barierami i wiele innych. Gdzieś pośrodku tej drogi zrodził się pomysł na portal Twig.pl, który ma być inspiracją dla innych (i dla mnie) do wprowadzania dobrych praktyk w codzienności. Rozpoczynając ten projekt zostawiłam za sobą dotychczasowe życie zawodowe związane z marketingiem i reklamą i pracą w takich branżach jak moda i uroda. Na co dzień nie mogę żyć bez książki, filmu i teatru. Na mojej ścieżce edukacji pojawiła się nawet szkoła aktorska, pierwsza życiowa lekcja otwartości. Kolejne odebrałam podróżując. Coraz więcej miejsca w moim życiu zajmuje natura. Latem uciekam z Warszawy (w której mieszkam) nad Narew, gdzie trochę zdradzam jogę pływając na wakeboardzie albo po prostu gapiąc się w słońce.
