Królowych maja jest wiele, jednak jedną z najważniejszych jest nasza polska pokrzywa! Pewnie przecierasz oczy z niedowierzania, ale uwierz nam – jest ona skarbnicą zdrowia. Być może zdziwi Cię jeszcze bardziej fakt tego, że można przyrządzić z niej pyszny, tani i łatwy obiad. Przed Wami zupa z pokrzywy, jedno z najlepszych dań wiosennych!
O tym, że pokrzywa jest niezwykle korzystna dla naszego zdrowia mówi się coraz więcej. Ale żeby tak od razu ją jeść? Przecież parzy! Owszem, jej liście i łodygi pokryte są ostrymi włoskami, które przy dotknięciu uwalniają żrący kwas mrówkowy. Na szczęście te właściwości pokrzywy nie przeszkadzają w jej spożyciu, ponieważ parzących włosków można się pozbyć! Jak? Jeśli chcemy spożywać listki na surowo (np. do sałatek i twarożków), wystarczy zanurzyć je na chwilę we wrzątku. Jeśli zaś planujemy ciepły posiłek, jak zupa – nie musimy się martwić o poparzenie. Pokrzywa zatopiona w ciepłej wodzie z warzywami, straci właściwości parzące!
Jak zbierać pokrzywę na zupę?
Do spożywania pokrzywy najlepsze są całe młode wiosenne rośliny, w okresie letnim – młode listki ze szczytu pędów. To dlatego pokrzywę majową uznaje się za najsmaczniejszą i najlepszą! Starsze pędy są twarde i łykowate, zawierają też kryształy krzemionki, która może uszkodzić układ pokarmowy. Jeśli mamy pokrzywę w ogrodzie lub najbliżej okolicy (istnieje duże prawdopodobieństwo, gdyż rośnie ona prawie wszędzie!), wystarczy regularnie ją podcinać i wykorzystywać. Dzięki temu możemy cieszyć się młodymi pędami aż do późnej jesieni!
Pokrzywę najlepiej zbierać w miejscach lekko zacienionych, spod drzew i krzewów – im mniej słońca na nią pada, tym listki są jaśniejsze i smaczniejsze. Zachęcamy też do pozyskiwania roślin z miejsc czystych, czyli oddalonych od wszelkich zanieczyszczeń, takich jak spaliny samochodowe, czy pola traktowane chemią. Na zbiory warto wybrać ciepły, słoneczny dzień, zaopatrzyć się w nożyczki i rękawiczki (choć i bez nich się obędzie). Zebraną pokrzywę najlepiej wykorzystywać świeżą na bieżąco lub ususzyć na oczyszczające i wzmacniające napary.
PS Zasady te obowiązują przy zbiorze pokrzywy ogólnie, nie tylko na wiosenną zupę.
Jak zrobić zupę z pokrzywy?
„Pokrzywa, mimo że jest chwastem, była doceniania od setek lat również przez tych, którzy w tamtych czasach zajmowali się zdrowiem. Należy jej się szacunek, bo jest niezwykle cennym naturalnym surowcem, o którym trochę zapominamy i za mało go doceniamy” – pisze Agnieszka Cegielska w książce „Naturalnie”. Jako redakcja całkowicie się pod tym podpisujemy! Pragniemy dzielić się pokrzywowymi inspiracjami kulinarnymi, aby jak najwięcej z nas mogło korzystać z tego skarbu Matki Natury.
Poniżej zupa z pokrzywy w dwóch wariantach.
Zupa z pokrzywy – krem
Gwarantujemy, że o jej dokładkę domownicy sami się upomną! Co więcej, nawet nie zorientują się, że w zupie skrywa się pokrzywa. Krem pokrzywowy to doskonała opcja dla tych, którzy niechętnie patrzą na chwasty. PS Dla tych, którzy się w nich kochają też!
Składniki:
– 3-4 garści świeżo zerwanej pokrzywy,
– 1 cebula, 3-4 ziemniaki, 4 ząbki czosnku, 1 marchew,
– 1 litr bulionu warzywnego (najlepiej przygotowanego samodzielnie),
– 1 łyżka masła klarowanego lub dobrego oleju do smażenia,
– dobrej jakości sól, np. kłodawska,
– świeżo mielony czarny pieprz,
– opcjonalnie: garść świeżo zerwanego kurdybanka,
– do podania: kiełki/ olej zimnotłoczony/ pestki dyni lub słonecznika/ pieprz czerwony/ natka pietruszki/ ser kozi.
Wykonanie: Na dnie garnka rozpuść zdrowy tłuszcz, dodaj pokrojone warzywa i przyprawy. Następnie zalej całość bulionem i gotuj, aż składniki będą miękkie. Pod koniec gotowania dodaj pokrzywę i gotuj jeszcze przez około 5 minut. Powstały wywar zmiksuj za pomocą blendera. Zupę podawaj z wybranymi dodatkami (polecamy szczególnie z kiełkami, łyżką oleju lnianego, pestkami i pokruszonym czerwonym pieprzem). Ku ziołowej zdrowotności!
Zupa z pokrzywy – jarzynowa
Kolejna odsłona zupy pokrzywowej, tym razem w wersji „rustykalnej”. W smaku przypomina szczawiową, pełną lata i zdrowia! Warto eksperymentować z przepisem i dobierać składniki wedle własnych potrzeb. Polecamy spróbować m.in. z dodatkiem soczewicy lub kaszy jaglanej. Zachęcamy też do nierezygnowania z dużej ilości ziół, gdyż wzbogacą smak zupy!
Składniki:
– 3-4 garści świeżo zerwanej pokrzywy,
– 1 por, 1 cebula, 2 marchewki, 1 pietruszka wraz z natką, 3 ziemniaki, kawałek bulwy selera,
– kilka ząbków czosnku,
– 1 łyżka masła klarowanego lub dobrego oleju do smażenia,
– dobrej jakości sól, np. kłodawska,
– świeżo mielony czarny pieprz,
– garść lubczyku, kopru i pietruszki (najlepiej świeżych),
– do podania: kleks dobrej jakości jogurtu lub śmietany/jajko ugotowane na twardo/kromka dobrej jakości chleba.
Wykonanie: Na dnie garnka rozpuść zdrowy tłuszcz, dorzuć pokrojone w kostkę warzywa i zamieszaj. Całość zalej wrzącą wodą (około 2l), dodaj sól i pieprz, gotuj na wolnym ogniu przez około 15-20 minut. Po tym czasie dodaj posiekaną pokrzywę i lubczyk, gotuj na wolnym ogniu pod przykryciem przez kolejne 5-10 minut (aż do momentu, gdy warzywa staną się miękkie). Zupę podawaj z wybranymi dodatkami. Ku ziołowej zdrowotności!
Zainteresował Cię ten temat? Zupa z pokrzywy to tylko jeden z pomysłów na wykorzystanie tego daru natury. Inne przepisy z pokrzywą w roli głównej znajdziesz TU.
Patrycja Zwolińska
Odkąd zaczęłam podążać drogą zdrowia i większej świadomości moje życie obróciło się do góry nogami. Pokochałam stać na głowie, kiedy wszystko jest na właściwym miejscu – włącznie ze mną. Codziennie uczę się sztuki wdzięczności i zachwytu nad naturą, która nie ma sobie równych. Jest dla mnie najlepszym lekarstwem. Kocham górskie wędrówki w nieznane, ale także wpatrywanie się w piękno kwitnących bzów, chodzenie boso po trawie. Kocham po prostu być ze światem, nie przeciw niemu. Na postrzeganie samej siebie i świata wpłynęły znacznie joga i medytacja, które nieustannie uczą mnie pokory i dystansu. Pasjonuje mnie Ajurweda i Medycyna Chińska, które patrzą na człowieka holistycznie. Odkąd zostałam wegetarianką moją nową pasją stało się roślinne gotowanie – uczę się leczyć pożywieniem. Lubię obserwować niebo i wpatrywać się w gwiazdy, które dzięki astrologii bardziej rozumiem. Wracając na ziemię – jestem studentką dziennikarstwa, która ulgę znajduje w pisaniu. Jestem także marzycielką i wolną duszą, która stale szuka swojej ziemskiej ścieżki.
